بسمك يانور.

      قطعه اي از بهشت است اينجا. در ساحل درياي پرعظمت فاطمه اي ديگر ،ازجنس بلور آرام گرفته ام. اينجا حريم ملكوتي فاطمه ي معصومه است ومن نميدانم چگونه ازخداوند سپاسگزار باشم كه بااينهمه تاريكي دل، رخصتي داد تا اينجا چشم بر ضريح آسمانيش بدوزم و از دل ابري خويش شكوي كنم. خداوندا بحق اين عزيز بكر و آسمانيت ، در اين بتكده ي مسحور كننده ي زمان، اگر بت شكنت را رخصت نميدهي هنوز بر شكستن بتها، لااقل دلهاي ما بشكن ، كه دل شكسته جايگاه نظر توست. ومباد كه دل خراباتي ما آباد باشد به سياق بت پرستان. اين دل اگر آزاده نيست ويرانه اي شكسته باشد به. مگذار كه باور كنيم تنهايي مان را اي متين زيبا. آمين.

 (دوستان خوبم اينجا به نيابت از همه ي شما عزيزان سلام كردم بر معصومه ايكه بارگاهش چون بارگاه كبرياي خداست)