آنسوي مغاك بيگذر

درد من از حصار برکه نیست . درد من همزیستی با ماهیانیست که دریا به ذهنشان هم خطور نکرده است


ریشه در اعماق اقیانوس دارد 

                              شاید این گیسو پریشان کرده

                              بید وحشی باران .

یا نه ، دریاییست گویی ، واژگونه ، برفراز شهر

                              شهر سوگواران .

هرزمانی که فرومیبارد از حد بیش

ریشه در من میدواند پرسشی پیگیر ، با تشویش :

ــ رنگ این شبهای وحشت را 

                              تواند شست آیا از دل یاران ؟

چشم ها و چشمه ها خشکند .

روشنی ها محو در تاریکی دلتنگ،

همچنانکه نام ها در ننگ !


هرچه پیرامون ما غرق تباهی شد .

آه باران ، ای امید جان بیداران !

بر پلیدی ها ــ که ما عمریست در گرداب آن غرقیم ــ

                                          آیا چیره خواهی شد ؟

    

                                                                                                      مشیری عزیز


پی نوشت :

      وبلاگ دوست بسیار عزیزم " جنون " بنام " چشمهای بی فروغ "  رو پاک کردند . یه دفترچه خاطرات شش ساله رو که در حکم اسلامی،  مایملک اون محسوب میشد ، براحتی و بدون حتی محکمه ای پاک میکنند ، تنها به جرم یک جمله در همدلی با مادران داغدار فرزند،  در سالی که گذشت . . . 

      و من موندم که آیا این حاکمان مال و نفوس این مردم نجیب ، گمان میکنند که با پاک کردن یک وبلاگ ، سرپوشی گذاشته اند بر فسادهای خود ؟!!!

     نه  .هریک از این شقایقها که اسماعیلشان به ناحق قربانی میشود ، سنگی ابابیلی خواهند شد که بر سر آنها خواهد بارید بزودی انشا الله . 

     که عالم ، خدایی دارد  عادل و حاکم . هرچند بسیار صبور بر فساد مفسدان . 


نوشته شده در شنبه ۱۳۸۹/۱۱/۲۳ساعت 10:15 توسط هارپوكرات| |


Design By : Night