آنسوي مغاك بيگذر

درد من از حصار برکه نیست . درد من همزیستی با ماهیانیست که دریا به ذهنشان هم خطور نکرده است


      نطفه ی انسان ، نقطه ی آغازین وجود و "لوح محفوظ" تمام نظام هستی است . امری نگاشته شده از تمامی آنچه میبایست و میشاید . آنچه در قوس نزول میوه ی عالم مثال است و عقل ، در قوس صعود ، خود لوح محفوظی میشود بر  کالبد مثال و عقلی که خود انشاء میکند . و آنچه بر این لوح نگاشته میشود نه محو میشود و نه تبدیل و نه تحویل ...

      این وادی حیرت ، واحه ایست که " ژن " در آن عالمی میشود به پیچیدگی تاریخ حیات. آنجا که انسان برآیندی میشود از تمام دهر .جایی که هویت های کاذب ، دستخوش انقراض میگردند ، و حجابیکه بر هویت ممتد و یکپارچه ی هستی قرار گرفته خرق میشود ...

      بدینسان ، هر نفسی که در قیامت خود محشور میگردد ، لوح محفوظ تمامی گذشتگانش میباشد ... به بیانی دیگر میتوان همه ی تاریخ انسان را در پیچ و خم "DNA" مشاهده کرد... !


نوشته شده در شنبه ۱۳۹۲/۰۱/۱۰ساعت 0:31 توسط هارپوكرات| |


Design By : Night