آنسوي مغاك بيگذر

درد من از حصار برکه نیست . درد من همزیستی با ماهیانیست که دریا به ذهنشان هم خطور نکرده است

 

 

   

     " قرآن قفل بزرگی دارد ؛ مانند گنج بزرگی که در یک صندوق پنهانیست . و قفلی برآن . این قفل باز نمیشود مگر به مدد  بسم الله الرحمن الرحیم .

 

      کلید اولین قفل قرآن " بسم الله الرحمن الرحیم " است . حرف زدن درباره ی کلید بمعنای داشتن کلید و امکان گشودن قفل نیست. باید این کلید را داشته باشی تا قفل گشایی عملی شود .باید کلید را بکار ببری تا قفل باز شود .داشتن کافی نیست . بکار بردن شرط است .

      محبتی که شامل حال دیگران نشود ، بخششی که آشکارا عمل نکند ، نه محبت است و نه بخشش . گفتن بسم الله الرحمن الرحیم وقتی راه گشاست که در زندگی تو آشکار شود  و خیر و خوبی تو به همگان برسد و بخشش و مهربانی تو شامل حال نیازمندان به آن بشود . این کار همان بکار بستن "بسم الله الرحمن الرحیم" است . مهربانی تو وقتی واقعی است که تو عملا به خدا محبت داشته باشی، عمل تو این را نشان دهد و واقعا به مخلوقات خدا  محبت کنی ... "

 

                                                                                                     " کلید جهان ها - ا.م.ر"

 

 

      استاد میگفت : تا به وادی مِهر به هستی وارد نشوی ، وارد بر ملکوتِ هستی نشده ای . چرا که قرآن چکیده ی هستیست و دروازه ی ورود به حقیقت قرآن ، عشق است ... دستهای خدا را تنها در عشق میتوان لمس نمود ...

 

 

+ لینک

 

نوشته شده در پنجشنبه ۱۳۹۳/۱۲/۲۱ساعت 10:20 توسط هارپوكرات| |


Design By : Night